د ادب ګلبڼ
علم نفس
-
-
ترخه نازونه/ مفتون
وخت به اخلي چې د خلکو زړونه اخلې پـسـرلـى شـه کـه هـمـدا ګلـونـه اخلې بس نو، حورې او حريت…
نور ولوله » -
د نجات پریښتې!/ سمسور
پریښتې د نجات راغلې زړه مو وڅښلې اوبه ساه مو کش کړه د سکون غومبر جوړ شو په اسمان زړه…
نور ولوله » -
د کتاب ليک/ سید اصغر هاشمي
زه د پوهې هغه خزانه یم، چې د نړۍ انسانانو ته لارښوونه کوم او چې انسان فکرمند وي او زما…
نور ولوله » -
چې په کومه ورځ غلام د استعمار شوې/ راصد
چې په کومه ورځ غلام د استعمار شوې کمونیزم ته ایله سړی د کار شوې دا خپل غټ سر…
نور ولوله » -
د دار رسۍ/ عاکف مهاجر
یو سر دلته مات شوی یو لښکر دلته مات شوی په دغه ورځ د سره قصر سنګر دلته مات…
نور ولوله » -
چې داسې دې په مفته دا نظام وی د منلو ـــ صاحبه! نو موږ شل کاله جګړې ولې کولې؟!/ شفاعت ریحان
چې ياد دې نۀ وم، بيا دي اندېښنې ولې کولې؟ دا غلې دې په سترګو کې ګيلې ولې کولې؟…
نور ولوله » -
قحط الرجال!/ انس حقاني
نر یې نه ښاغلی، نه اغلی دی دوی کې د سړیو قحط راغلی دی غواړي له فطرت سره جګړه وکړي…
نور ولوله » -
غزل/مسرور درمل
پاڼې پاڼې دی، زخمي پرهر پرهر دی په سپېرو خاورو کې پروت مې ګل دلبر دی چې د يار…
نور ولوله » -
چې د يار له پاکو وينو پوره نه شو ـــ کبرجنې سولې څومره دې ولور دی؟!/ مسرور درمل
غزل پاڼې پاڼې دی، زخمي پرهر پرهر دی په سپېرو خاورو کې پروت مې ګل دلبر دی چې د يار…
نور ولوله »
