حامد کرزی را آزمودن خطاست

موفق افغان:
حامد کرزی نشانهء اشغال و مزدوری است و با احترام به قوم کرزی باید گفت که کلمهء کرزی در ابتدای اشغال افغانستان توسط صلیبی ها، حتی در میان اتحادیان امریکا مرادف با کلمهء مزدور و اجیر استفاده می شد و خوب به یاد دارم که رسانه های عربی محمود عباس رئیس دولت خودگردان فلسطین را “کرزای فلسطین” می نامیدند. حامد کرزی در مصاحبهء خود با شبکهء تلویزونی الجزیره در جواب این سوال خبرنگار که آیا می دانی در رسانه های غربی به عنوان دست نشانده و مزدور یاد می شوی اعتراف می کند که مطبوعات امریکایی از وی به صفت شاروال افغانستان یاد می کنند و در ابتدا گمان می کرد که آنان در استخدام این کلمه اشتباه می کنند مگر بعد از مرور زمان دانست که این کلمه قصدا، طبق ادعای وی، برای شخصیت کشی وی از جانب غرب استخدام می گردد.

حامد کرزی در اظهارات اخیر خود در واکنش به تجربهء مادر بم ها در افغانستان اعلان کرد که وی مبارزه علیه امریکا را در کشور آغاز خواهد کرد و به گفتهء وی چنانچه روس را از کشور خارج کرده است امریکا را نیز خارج می کند. سوال اینجاست که حامد کرزی کی بود و چطور به قدرت رسید، و این شهرت را از کجا بدست آورد.

می پذیریم که حامد کرزی در زمان حکومت ربانی در کابل در پست معنیت ایفای وظیفه می کرد اما معین در افغانستان از هیچ نوع شهرت برخوردار نمی باشد و حامد کرزی هنگامی شهرت پیدا کرد که همزمان با حملات یازده سبتمبر بر امریکا، این کشور تصمیم بر اشغال افغانستان گرفت و برای تسهیل انجام این کار بعضی از تربیه شدگان خودرا گماشت تا با بزرگان قومی در افغانستان در تماس شده و زمینه را برای اشغال کشور مساعد سازند و از جمله کرزی بود که مسئولیت جنوب غرب کشور را بدوش داشت. حامد کرزی با حمایت نیروهای امریکایی و کماندوی ویژه داخل افغانستان شد و از یکی از محاصره های قوی طالبان در آن زمان توسط هلیکاپترهای باداران خارجی خود جان به سلامت برد.

این در حالی بود که همرزم دیگرش قوماندان عبد الحق که مسئولیت جنوب شرق را به دوش داشت در محاصرهء مماثل واقع شده و دستگیر سپس به پایهء دار آویخته شد. حامد کرزی اولین رئیس دست نشاندهء امریکا بود که با امضا نمودن توافقات امنیتی با کشورهای اشغالگر ظاهرا به آنان مشروعیت بخشید. او رئیس بی صلاحیتی بود که حتی نمیتوانست مامورین دفتر کاری خودرا بدون موافقهء آمرین امریکایی خود که بنام مشاور همرایش بودند تعیین نماید. وزراء، معین ها، والی ها، ولسوال ها و حتی فرماندهان امنیهء ولایات توسط سفارت های خارجی که این مناصب را در میان خود تقسیم کرده بودند معرفی می شدند و کرزی صلاحیت نصب و عزل آنان را نداشت.

کرزی بدون اجازهء فرماندهء گارد محافظتی خود اجازهء خروج از خانه و ملاقات با مردم را نداشت و بارها ملاقات ها و تجمع های برنامه ریزی شده به سبب ممانعت این فرمانده لغو شده است و کرزی اجازهء شرکت در آنرا نیافته است. حامد کرزی کشت کنندهء فساد اداری و اخلاقی در کشور بود که تا کنون مردم از آن رنج می برند. حامد کرزی کسی بود که در جریان 14 سال حکومتداری خود نه تنها مظاهرهء منتهای بی کفایتی کرد بلکه در مقابل هر نوع تجاوزات خارجی ها بر خاک، مال، جان، عزت و ناموس افغان ها یا سکوت اختیار کرد و یا هم در اواخر اشک تمساح ریخت و حتی برای یکبار نیز اقدام جدی برای جلوگیری از آن نکرد و حقیقت اینست که صلاحیت این کار را نیز نداشت. نه تنها که دست جنایتکاران را نگرفت بلکه بارها نشان های غازی های افغان و مدافعین عزت و ناموس کشور را به سینه های همین اشغالگران جنایتکار آویخت.

برای اولین بار در زمان حکومت کرزی بزرگترین بم های موجود در آن زمان که 7000 پاوند وزن داشت در افغانستان استفاده گردید. طیاره های B52، بم های کلستر، اسلحه و وسایل لیزری و کیمیاوی برای اولین بار در جنگ افغانستان علیه انسان استفاده گردید. آن زمان کرزی منحیث رئیس جمهور این کشور چرا امریکائی ها را از کشور خارج نکرد؟ در زمان کرزی بود که هزاران افغانی بدون سند و تنها بر اساس شک به زندان های گوانتانامو، بگرام و کندهار انتقال داده شدند کرزی چرا فریاد نکرد؟ زندان های شخصی امریکایی ها که به منظور تعذیب و شکنجه مردم بی گناه افغان ایجاد شده بودند در زمان حکومت کرزی کشف شدند، آن زمان کرزی کجا بود؟ مساجد، مدارس، مکاتب، محافل عروسی، جنازه ها، میله ها، بازارها و تجمع های مردمی در مسابقات ورزشی و بازی های ملی در زمان کرزی بمباردمان شد و طی آن صدها مردم بیچاره و ملکی به شهادت رسیدند کرزی بجز تشکیل کمیسیون دیگر از باداران خود پرسان این جنایات را نیز نکرد. خانه های مردم توسط باداران کرزی از سال 2001 تا کنون مورد تلاشی قرار میگیرد، در آنجا چاپه های شبانه انداخته می شود، زن و دختر افغان بی عزت و بی عفت می شود، حامد کرزی بجز گریه کاری انجام نداد، چرا در زمان ریاست بردگی خود باداران خودرا از کشور خارج نکرد؟ صدها جنایت دیگر که در این اوراق نمیتوان آنرا گنجانید رخ داد و ثبت تاریخ گردید و توسط باداران کرزی در حق ملت مسلمان افغان ارتکاب گردید، آنگاه کرزی کجا بود؟ حقیقت اینست که کرزی از روز اول شریک جرم باداران خود بود، وی در خون همه افغان هایی که از لحظات اولین اشغال بر افغانستان به شهادت رسیدند، عزت و آبروی زن و دختر افغانی که در جریان 16 سال گذشته ریختانده شد ارزش هایی دینی که از آن زمان تا کنون پایمال شد همسان شریک بود و شریک است و تاریخ این را فراموش نمی کند و نه این فغان و غوغا های فریبکارانهء کرزی بعد از تقاعد همچو گرگ پیر پایهء دار را از انتظار در آغوش گرفتن کرزی خسته و مایوس می سازد.

کرزی در اواخر حکومت خود بخاطر اینکه صفحات اخیر سیاه غلامی و بردگی خودرا سفید سازد بعضی بیانات علیه باداران خود داد اما در جامهء عمل هیچ کاری را انجام نداد. اگر کرزی ادعای عدم موافقه بر توافقنامهء امنیتی با امریکا را دارد و در این دعوای خود صادق است پس چرا به صفت رئیس جمهور آنرا رد نکرد بلکه آنرا در حالت آماده باش بعد از طی تامی مراحل به تعلیق انداخت تا غلام جدید آنرا به امضا رساند چنانچه موافقه های قبلی آنرا کرزی به امضا رسانیده بود. کرزی اکنون می داند که وضعیت کنونی افغانستان بعد از ایجاد نفرت و انزجار مردمی از اشغالگران خارج از دو حالت نیست؛ یا اینکه حکومت دست نشانده سقوط می کند و اشغالگران پا به فرار می نهد، یا اینکه در صورت بقا به شخص دیگری ضرورت است که حلقهء غلامی را منحیث رئیس جمهور دست نشانده به گردن اندازد. پس کرزی میخواهد با یک تیر دو شکار کند، از یکسو خودرا مخالف با امریکا نشان دهد تا ترحم مجاهدین را جلب کند و در صورت رخ دادن حالت اولی از حلقهء دار نجات یابد و در صورت دیگر چون مردم وی را مخالف با اشغالگران بیابند و گمان کنند که وی اشغالگران را از کشور خارج می کند، او یکبار دیگر به اریکهء قدرت تکیه کند. پس مردم غیور و مسلمان ما باید هوشیار باشند و به این شعارهای میان تهی فریب نخورند.

فغان و ناله های دروغین و اشک تمساح های فریبکار باعث ترحم در حق آنان نگردد، بلکه آنان باید حافظهء قوی داشته باشند و جزئی ترین حرکت بردگی و غلامی اجیران را ثبت نموده و در به یاد آوری آن تلاش به خرچ دهند. مردم شجاع و دلیر ما باید بدانند که مدافعین راستین و صادق کشور شان کسانی هستند که در سخت ترین و دشوارترین لحظات، جان ها و مال های خودرا فدا کردند و تا اکنون زندگی آرام و مرفه را بر خود حرام گردانیده اند اما نگذاشتند که دشمن اشغالگر و اجیران داخلی آن بر اندکی از خاک این کشور حاکم شوند و با عزت، عفت و آبروی این ملت رنجدیده بازی کنند.