چه کسی واقعا مانع صلح و پیشرفت در افغانستان است؟
ابوصهیب حقانی هراتی
چند وقتی است که به اسم صلح غوغایی در رسانه ها برپا شده است که گویا چنان شده است و چنین.
صلح کلمۀ مبارکی است که متاسفانه امروز بسیاری در صدد تشویه و تحریف این کلمه زیبا برآمده و قصد دارند مثل آنکه آیات قرآن شریف و احادیث رسول الله صلی الله علیه وسلم در امر جهاد و مبارزه با کفار و مشرکین و قانون های دست ساختۀ غربی را تحریف و توجیه می کنند و اغراض و مفادی شخصی خود را گرفته و به اسلام عزیز ریشخند می زنند با این کلمۀ زیبا هم همین کار را کرده و به نام صلح هر جنایت و خیانت خود را توجیه و چنان جلوه کنند که گویی حق به جانب، آنها هستند و مجاهدین و اهل حق دشمنان همه چیز مسلمانان العیاذ بالله!
امارت اسلامی واضح تر از همیشه پالیسی خود را در بخش های مختلف سیاست، تعلیم، حکومت، آینده، صلح و غیره را در فرصت پیش آمده در کنفرانس دو روزۀ پگواش در قطر (مورخه 23 و 24 جنوری 2016 م) به همگان تفسیر و تبیین کرد؛ طوری که در مصاحبه های مختلف از شخصیت های حاضر در کنفرانس، و همینطور تجزیه و تحلیل بسیاری کارشناسان منصف، ایده و پالیسی امارت اسلامی راجع به قضیه صلح و قضایای موجود در کشور با استقبال رو برو شده و همگان به شمول تدویر کنندگان پگواش، بر پالیسی مستقلانه، دقیق، همه جانبه، سنجیده و در عین حال خیرخواهانه و دلسوزانۀ امارت اسلامی مهر تایید گذاشته و تحسین کردند و حرفی الحمدلله برای گفتن نماند که ملت شریف افغانستان و دنیا انتظار شنیدن و اعلان موضع از جانب امارت اسلامی را داشتند و گفته نشده باشد.
اما دیده می شود که امریکا ظاهرا همچنان بر طبل زورگویی زده و ادارۀ کابل هم بالطبع چون ارادت و استقلالی از خود ندارد به جای استقبال از پالیسی خیرخواهانۀ مجاهدین، بر زورگویی دشمنان اسلام خوشحالی کرده و فکر می کنند آرامش و آسایش آنها و ملت مظلوم افغانستان در حرف های فریبنده و زورگویی های امریکایی ها نهفته است.
و این نشان می دهد که چه کسی در گفتمان کم آورده و در دیالوگ سیاسی ضعیف است و الحمدلله مجاهدین همانگونه که در میدان های رزمی حرف اول را می زنند دیده می شود که در دیالوگ و گفتمان سیاسی و افشای حقیقت و ماهیت جنگ تحمیلی افغانستان و برملا کردن ضمائر دشمنان، نیز حرف اول را زده و گوی سبقت را هم از امریکایی ها و هم از ادارۀ کابل ربوده اند.
اگر به واقعیت مسائل، مورد ارزیابی قرار گیرند به وضوح دیده می شود که در جریان حل مناقشۀ جنگ تحمیلی افغانستان چه کسی مانع صلح دایمی و واقعی می شود و چه کسی مانع تراشی کرده و هربار با فریب جهت های مختلف سعی در تداوم جنگ و خونریزی در افغانستان را دارد!
در حالیکه بازار صلح در این روزها بسیار گرم شده و طرف مقابل هیچ موضع رسمی و مشخص و عملی در این باره ندارد امریکایی ها به خود جرئت می دهند برخلاف پالیسی واضح امارت اسلامی در جریان کنفرانس پگواش، همچنان با دو رویی مجاهدین را به همان القاب زشت یاد کنند که در اوائل اشغال و لشکر کشی نظامی خود در سال 2001 م یاد کرده بودند آیا وقتی دشمن اصلی هنوز نمی خواهد باور کند که طالب و یا همان مجاهد چه خواسته و منطقی درست راجع به قضیه کشورش دارد؛ ادارۀ کابل و جهت های دیگر که خواهان صلح پایدار در افغانستان اند می توانند ره به جایی ببرند؟
امارت اسلامی منطق صلح و جنگ را دارد اما امریکا چی؟
امریکا واقعا با دشمنی و دورویی گام بر می دارد و ای کاش این جرئت را همه داشته باشند و بگویند!
زیرا ادارۀ کابل صلح را با اصرار از جاهایی می خواهد که قصد بد نام کردن امارت اسلامی را دارد و فکر می کند همه چیز با فکر و نقشۀ آنها حل و فصل می شود …
طالبان دفتر سیاسی شان در قطر است و با صدای بلند می گویند که طالب، جنگش بخاطر اشغال و تا ختم آن و تشکیل نظام اسلامی بوده و خواستار صلح و پیشرفت در کشورشان بوده و صلح واقعی با مقدماتی که در کنفرانس (پگواش) قطر مطرح ساخته اند را می خواهند چیزی که بسیاری از کارشناسان امور سیاسی نیز بر دیدگاه های طالبان مهر تایید گذاشته اند …
و اما امریکا …
قوماندان عمومی ناتو جنرال کمبل امریکایی درپاسخ به این سئوال خبرنگار بی بی سی که امریکا چه تعریفی از طالبان دارد؟ آیا آنها را گروهی تروریستی می‌داند یا آنها را گروه شورشی می‌داند؟
گفته: “می‌توانم یک بیانیه را برایتان بخوانم؟ فقط یکی دو جمله‌اش را که دفترم یادداشت کرده‌ام. این بیانیه را یکی از مقامات وزارت دفاع صادر کرده و خیلی هم ساده است. کلا ۶ خط است.”
او افزود که در این بیانیه آمده است: “طالبان هیچ برنامه‌ای برای توسعه افغانستان ندارند. آنها آمده‌اند که شما را بکُشند. آنها ضد زن هستند. آنها با آموزش مخالفند. با آزادی مطبوعات مخالفند. آنها با پیشرفت ملت افغانستان مخالفند. به چنین کسی چه عنوانی می‌دهید؟“
اکنون عاقلانه خودتان قضاوت کنید، آیا واقعا طالب اینگونه است که امریکا از آن تعریف می کند؟
و آیا استفاده از این ادبیات به معنای تقریب افغان هاست یا تخریب و تبعید آنها از یکدیگر؟
واقعا امریکایی ها با چه زرنگ بازی در چند جملۀ مختصر تمام وحشت و جنایت خویش در افغانستان را توجیه کرده و چگونه راحت در پی فریب اذهان عمومی بر آمده است!
بله طالبان امریکایی را می کشند چون تجاوزگراند!
اما خوشبختانه برنامه های بسیاری برای توسعه افغانستان داشته، مخالف تعلیم و ضد زن نبوده و با مطبوعات و آزادی و پیشرفت هیچ مشکلی نداشته البته …
البته در چوکات اسلام؟
امریکایی ها چرا در حرف های خود کلمه اسلام را سانسور می کنند آیا تا هنوز نفهمیده اند که ملت شریف افغانستان هر نظم و انتظام و هر پیشرفت و ترقی را در چوکات اسلام دین مقدس شان را می خواهند؟
در چوکات اسلامی امارت اسلامی مخالف هیچ یک از موارد فوق نیست.
کاش دشمن ما واضح سخن گفته و ما را غلط تفسیر نکند!
کسانی که می گویند امارت اسلامی چیست و چه می خواهد و مواضع اش راجع به قضایا چه می باشد قبل از آنکه به حرف زهرآمیز رسانه ها گوش دهند یکبار دیگر بیانیه طالبان در کنفرانس قطر را کلمه به کلمه مطالعه فرموده و همینطور دیدگاه امریکایی ها و ادارۀ کابل را، بعدا بگویند واقعا چه کسانی دشمن صلح و ثبات دایمی در افغانستان است؟!
به امید روزی که شناخت و درک حقیقت بر هیچ کسی سخت و دشوار نباشد.