چطور عید را سپری کنیم؟(قسمت ۱۳)

محمدیحیی مجددی

چطور رمضان راخوشنود سازیم؟(۱۳)

مسلمانان دارای دو عید هستند و این دو ایام برای خوشی آنان مشروع گردیده است و تجلیل هر نوع عید دیگر بشمول عید نوروز که از عادات مجوسی ها و عید کرسمس که از اعیاد نصرانی ها می باشد در دین اسلام منع می باشد.

عید رمضان چون متصل به روزه می آید خصوصیت های خاص خویش را دارد. در این روز اکثر مردم چون یکماه روزه و اجتناب از خوارک و نوشیدن را به عقب گذشتانده اند مصروف خوراک انواع مختلف غذا ها می باشند. در پهلوی این مردم جشن ها را برپا کرده و خوشی و تفریح می کنند. متاسفانه این خوشی ها احیانا منجر به مخالفت های شرعی و در نتیجه ارتکاب گناه می شود.

دین مبین اسلام از تفریح و خوشی و جشن گیری بخصوص در ایام عید ممانعت نمی کند بلکه بعضی از احادیث دلالت بر نرمی و بردباری در بعضی احکام می کند که در روزهای بجز از عید اجازه آن نمی باشد.

در روایات می آید که آثار تجلیل از عید در خانهء‌ رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز نمایان بود. أم المؤمنين عائشة رضي الله عنها می فرماید که رسول الله صلی الله علیه وسلم در خانه تشریف آوردند در حالیکه دو کنیز در نزد من نغمه می خواندند پس رسول الله صلی الله علیه وسلم تکیه زده و روی خویش را گردانیدند که در همین حال ابوبکر رضی الله عنه داخل شد و بر من خشمگین شد و گفت که آله موسیقی شیطان در خانهء‌ رسول الله صلی الله علیه وسلم؟‌ مگر رسول الله صلی الله علیه وسلم برایش فرمودند “بگذار آن دو را”. در روایت دیگری می آید که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند که ای ابوبکر هر قومی را عیدی است و این عید ما است. در روایت دیگر می آید که فرموند: کودکان را واگذار تا يهود بدانند که در دين ما فسحت و گشايش است و اينکه من به شريعت حنفيه بردبار فرستاده شده ام.

در روایت دیگر از ام المومنین عائشه رضی الله عنها آمده است که در روز عید بچه ها بازی می کردند و رسول الله صلی الله علیه وسلم از من پرسید آیا میخواهی مشاهده کنی؟ گفتم بلی، پس مرا در عقب خود ایستاده کرد و یکی از گروههای بازی کن را تشویق می کرد، وقتی من خسته شدم پرسید که بس است؟ گفتم بلی، فرمود: پس برو.

احادیث دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد رسول الله صلی الله علیه وسلم اطفال و کودکان و نوجوانان را از خوشی و برپایی جشن در روزهای عید منع نمی فرمود بلکه دیگران را نیز امر می کرد تا آنان را بگذارند تفریح کنند.

مگر هیچگاه این وسعت و بردباری دلالت بر این نمی کند که العیاذ بالله رسول الله صلی الله علیه وسلم آنان را اجازه ارتکاب حرام را می داد، چنانچه اکنون رخ می دهد. گروههای جوانان را مشاهده می کنی در روز های عید دست به جرایم زده و مرتکب گناههای کبیره و صغیره می شوند. مجالس لهو ولعب و شب بیداری، موسیقی، افلام غیر اخلاقی، قمار، غیبت و یاوه سرایی های دیگر در گوشه و کنار کشور جریان می داشته باشد. و اگر ممانعتی صورت گیرد به این دلیل مورد قبول قرار نمی گیرد که عید است بگذار تفریح کنند.

این چنین اعمال، چنانچه در سخنان ما دربارهء علامات قبولیت عبادت گذشت، دلالت بر عدم قبولیت عبادات رمضان در نزد الله تعالی می کند، ورنه هرگز آنان توفیق نمی یافتند تا بعد از یکماه عبادت و زهد دست به چنین گناه و جریمه بزنند.

پس اگر می خواهیم دست آورد رمضان خویش را ضایع نکنیم، عید را مطابق به احکام شرع سپری کنیم، خوشی و تفریح کنیم، با دوستان و خانواده اوقات نیک را سپری کنیم، با اولاد خویش از نرمی و ترحم کار بگیریم مگر به هیچ وجه مرتکب جنایات و گناههایی نشویم که خدای ناخواسته باعث زوال و از بین رفتن تکالیف و مشقاتی شود که در جریان ماه مبارک رمضان جهت خشنودی الله تعالی متحمل آن شدیم.

Show More

ځواب دلته پرېږدئ

ستاسو برېښناليک به نه خپريږي. غوښتى ځایونه په نښه شوي *

Back to top button