اشاعه فحشاء و شایعه سازان!
در کتب جامعه شناسی خوانده ایم كه انسان يك موجود اجتماعى است، جامعه‌ی بزرگى كه در آن زندگى مىكند، همچون خانه او است و حريم آن همچون حريم خانه او محسوب مىشود، پاكى جامعه به پاكى او كمك مىكند و آلودگى آن به آلودگيش. روى همين اصل در اسلام با هر كارى كه فضای جامعه را مسموم و یا آلوده كند، شديداٌ مبارزه شده است.
چنانچه در اسلام با غيبت شديدا مبارزه شده؛ زیرا غيبت، عيوب پنهانى را آشكار مىسازد و حرمت جامعه را جريحه دار مىكند. در اسلام دستور عيبپوشى داده شده، زیرا كه گناه جنبه عمومى و همگانى پيدا نكند.
در اسلام گناه آشكار اهميتش بيش از گناه مستور و پنهان است؛ و در قوانین اسلامی می بینیم که آن كس كه گناه را نشر دهد مخذول و مطرود است و آن كس كه گناه را پنهان مىدارد، قابل تمجید و مشمول آمرزش الهى است. و مىبينيم که در آيات قرآن، اشاعه فحشاء با لحنى بسيار شديد و فوق العاده‌كوبنده محكوم شده نيز دليلش همين است.
خداي متعال می فرمايد:
ترجمه: بی گمان کسانی که دوست می دارند گناهان (همچون زنا و غیره را) در میان مؤمنان پخش گردد، ایشان در دنیا و آخرت، شکنجه و عذاب دردناکی دارند. خداوند متعال (عواقب شوم و آثار مرگبار اشاعه ی فحشا را) می داند و شما نمی دانید.(النور19)
آیه شریفه فوق اصلا در رابطه شایعه سازی دردناک و اتهام ناموسی نسبت به حریم پاک پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم است. این مسئله به قدری مهم بود که آن را به گونه یک اصل عام در قرآن مطرح کرد و چنان ممنوعیت آن را محکم کاری کرد که در آینده اسلام، چنین صحنه ای در جامعه اسلامی تکرار نشود.
اصولا گناهان همانند آتش است، هنگامى كه در نقطهاى از جامعه اين آتش روشن شود بايد سعى و تلاش كرد كه آتش خاموش، يا حد اقل محاصره گردد، اما اگر به آتش دامن زنيم و آن را از یک نقطهاى به نقطه ديگری ببريم، حريق همه جا را فرا خواهد گرفت و كسى قادر بر كنترل آن نخواهد بود.
از اين گذشته عظمت گناه در نظر عامه مردم و حفظ ظاهر جامعه از آلودگي‌ها، خود سد بزرگى در برابر فساد است، اشاعه فحشاء و نشر گناه و تجاهر به فسق، اين سد را مىشكند، گناه را كوچك مىكند، و آلودگى به آن را ساده مىنمايد.
در روایت اسلامی می خوانیم که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: «كسى كه كار زشتى را نشر دهد همانند كسى است كه آن را در آغاز انجام داده». [علی متقی هندی، کنزالعمال]
ذكر اين نكته نيز لازم است كه» اشاعه فحشاء» اشكال مختلفى دارد:
گاهی به اين مىشود كه دروغ و تهمتى را دامن بزنند و براى اين و آن بازگو كنند.
گاهی به اين است كه مراكزى كه موجب فساد و نشر فحشاء است به وجود آورند.
گاهی به اين است كه وسائل معصيت را در اختيار مردم بگذارند و يا آنها را به گناه تشويق كنند.
و بالآخره گاهی به اين حاصل مىشود كه پرده حيا را بدرند و مرتكب گناه در ملاء عام شوند.
همه اينها مصداق» اشاعه فحشاء» است چرا كه مفهوم اين كلمه، وسيع و گسترده مىباشد.
جعل و دروغ بافی، پخش شایعات دروغین، اخبار نگران کننده و دیگر شایعات، یکی از مهمترین شاخه های جنگ روانی است که دشمنان دین و ملت به آن متوسل می شوند. هنگامی دشمنان ملت و دین، قادر به ایستادگی رویارویی نیستند، به پخش شایعات دست می یازند و از این طریق افکار عمومی را نگران و مخدوش می کنند.
شایعه سازی یکی از سلاح های مخرب برای جریحه دار کردن نیکان و پاکان نیز هست تا مردم را از اطراف آنان دور کنند و فضای بی اعتمادی را در میان مردم ایجاد نمایند. یکی از اهداف شایعه پراکنی منافقان بر خلاف پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نیز برای همین ایجاد فضای بی اعتمادی و دور کردن مردم از حول وحوش آنحضرت بود.
جامعه می بایست از آله دست شایعه سازان پاک باشد و مردم نیز از بلای این شایعه سازان برحذر باشند.
نوشته: حبیبی صالحی