نړيوال اسلامي جهادي امت بايد داسلامي امارت پوره احسان ومني

لیکوال: عبدالرحمن غزنوي

دابه ډيره ناشکري وي چې په هغه چاپسې خپله ژبه وباسي چې ده ته يې د جهاد عظيمه او معطله فريضه راژوندۍ کړه او ټولې نړۍ ته يې ځان د ناجي په صفت ثابت کړ .

هغه ټولنه او باتور د افغانستان مظلوم او غيرتي ولس وو چې له پيړيو وروسته يې په اسلامي امت کې د جهاد ساه پوه کړه او د ډيرو مستعمره ولسونو د نجات سبب شول ، خپل ځان يې ټوټې ټوټې کړ خو نه يوازې اسلامي امت بلکه ډيری کفري ملتونه يې هم د سره ښکيلاک له غمه خلاص کړل ، خو يوازې سور ښامار نه وو چې د افغانانو وينې يې وزبيښلې بلکه غربي ښاماران له سره ښاماره بدتر او زيات زهرجن وو چې د افغانانو په شمول ټول اسلامي امت يې په خپلو زهرو ټپي کړ ، چې مخنيوي ته يې بيا هم افغان شازلميو توره له تيکي بهر کړه او ټولو مسلمان ځوانانو ته يې د زړورتيا چل ور وښود .

افغانانو په داسي حال کې له اسلامي امت سره لوی احسان ترسره کړ چې د مسلمانانو لپاره جهاد يو داستان او منسوخ شوی حکم ګڼل کيده ، د تعليم او تعلم په برخه کې هم په ټوله اسلامي نړۍ کې د جهاد باب يو له هغو بابونو څخه وو چې درس او تدريس يې بې فائدې بلل او داوس لپاره د الله تعالی دا عظيم حکم معطل پاتې شوی وو .

هغه خلک چې اوس افغانانو ته رنګارنګ نسبتونه کوي او خپل ځان پوره بولي ، خپل ځان له ټولو د امارت او مشرتوب حقدار بولي.

 هغوی په همدې افغان هستوګنه سيمه کې د جهاد باب زده کړ

دلته يې د جهاد تعريف او احکام ولوستل

د جهاد او قيام درس يې له دې ځايه له ځان سره يووړ

او د ازادۍ الهام يې له افغانانو واخست .

هغوی په خپل ټاټوبي کې د اسلامي ژوند کولو فکر هم نه درلود، نو ځکه يې پناه افغانانو ته راوړې وه يوازې افغانان وو چې د دوی په سر يې خپل ځان د نړۍ له زبر ځواک سره په ټکر کې واچاوو.

خو عجيبه داده چې نن يې هر څه هير شول هغه وخت يې هم هير شو چې افغانانو خپل وطن د نورو مسافرو په څير د دوی روزن ځای ګرځولی وو ، دوی په پراخه پيمانه خپل ځان روزلو، هيڅ دا فکر يې هم نه کاوو چې مونږ ته دې هم  له کومې خوا کوم ګواښ متوجه وې ، له همدې ځايه يې نړۍ ته دجهادي فکر رسولو کوښښ کاوو، اسلامي امارت يې د نازولو ميلمنو په څير خدمت کاوو، هغه وخت يې دا نه ويل چې زمونږ هدف نړۍ نيول دي ، هغه وخت يې د (بيعت راسره وکړئ ) غږ په ياد هم نه وو، دايې نه ويل چې زمونږ هدف سرحدونه نړول او ټوله اسلامي نړۍ يو هيواد جوړول دي ، دا الهام خو يې هم له اسلامي امارت څخه واخست ، ځان يې برابر کړ . او اوس چې لوی شو نو پوی شو؟.

 خو نن يې خپله ژبه او قلم اسلامي امارت ته په انتقاد څرخيږي چې ولي د ټولې نړۍ د نيولو چيغې نه وهي ، ولي دا نه وايي چې ولاکه يو هيواد هم پريږدو، نه له چاسره تعلق غواړو نه روابط ، نه دهغو مسلمانانو پروا کوو چې په مستعمره هيوادونو کې بې اسرې اوسيږي او نه د مسلمانانو د هغو جوماتونو پروا لرو چې په غرب او شرق کې د کفر په منځ کې د مسلمانانو د ژوند نښه ده .

ولي ؟؟

بيا هم ولي ؟؟

ايا د کفر قبائح ختم شول چې خپل قلم ورباندې وڅرخوې ؟

ايا ستا قلم او ژبه په دې نه اوړي چې د همدې محسنانو مناقب بيان کړې او په پيښو خطاوو يې پرده کش کړې ؟

ايا ستا استاذ عزام په دې نه پوهيده ؟ ، که هغه څه نه ويل؟ او که ته له هغه څخه زيات هوښيار شولې ؟

آخر څه در پېښه ده ؟

جواب يې بايد په ښه فکر سره وکړې .

دوی نه يوازې اسلامي امارت ته په انتقاد بسنه کړه بلکه خپل امراء او مشران  يې هم پرېنښودل ، هغوی ته يې هم خپله د ژبې او زور توره داسی راواړوله چې نه يې پوره فکر وکړ او نه يې هم لږ صبر.

اسلامي امارت او د دوی دويمه درجه استادان چې په تيره ديرش کلنه موده کې يې قسم قسم ازموينې ورکړې او اوس پوره او پخه تجربه لري په بيا بيا د نصيحت چيغې ورته وهي او د پوهولوکوښښ يې کوي چې ګورئ جهاد يوازې جذبه نده ، کومه دعوه چې مونږ او تاسې يې لرو وړه خبره نده ، کومه خبره چې ستاذهن ته اوس رسيدلې او پوره فکر دې هم نده پرې کړی ، په هغې کې مونږ ټکرونه خوړلي ، مونږ ته اوس د ملامتيا ګوته مه نيسه ، په دې خبره لا ستا سر  سم نده خلاص، داخبره وروسته وړاندې عکس العملونه لري ، يوې او بلې خواته اړخونه لري ، دلته قدم په احتېاط اخله ، خپل دوست او دښمن ښه کره وڅيړه ، خپله د ځوانۍ څپيړه د دوست په مخ مه واروه ، ګوره په يوه څپيړه سل مخونه خوږيږي ، ګرانه ته لا ځوان يې ، تاته د ژوند ټول اړخونه نه معلوميږي ،په دې لاره ستامزل غير عادي ده ، لاپوره ورسره بلد نه يې، پام کوه وړاندې ګړنګونه دي ، مخکې نور سخت پړاونه دي ، دالار تجربه او هوښياري غواړي ، قدم په قدم د خپلو اسلافو پل ته ګوره ، ستا يو غلط قدم به امت له ګړنګه خطا کړي ،اوس لا امت يو څه لاره موندلې او په يوه صف کې دريږي ، ګوره د خدای په لحاظ ته يې په نيمه لاره کې مه جلاکوه ، مخکې او وروسته د ټول امت خيال وساته ، ګوره چې ځان مخکې کوې نو يوار خپل ځان ته ښه پام وکړه او خپله تګلاره ښه وګوره ځکه امامت څه وړه خبره نده ،  لوی بوج اوچتول دي هسي نه چې په ملا کې دې بريښ نه شي ، که يې خامخا په غاړه اخلې نو خپلونورو وروڼو ته دې د کومک غږ وکړه له هغوی بي پروا کېږه مه. او مه يې خفه کوه ، ته د هغوی مرستې او مشورې ته اړ يې،ته بايد د هغه چا احسان هير نه کړې چې ستا دې ځای ته په رسيدو کې يې ستا تربيه کړې ، ته امامت کوه خوخپل استادان خپلې اقتدا ته مه مجبوروه ، تر تا چې له مخه کوم جماعت ولاړ ده، هغه مه فاسدوه ، ته دثواب په حرص کې ځان د عصيان کندې ته مه لړه کوه ، د خپلو مټو زور دې مظلومان او خپل ملګري ونه ځوروي ، که ځان درته قوي ښکاري اول خپل زور زورور ته ورښکاره کړه ، احساساتي کېږه مه ، ته بايد داسې نشې چې لانجه جوړه کړې او د حل طريقه يې درڅخه ورکه وي او يا کوم زورور ته لاپې ووهي خو ميدان ته نور ور مخ ته کړې  او خپله شاته ولاړ شې .

دلته ډير آهونه دي ، نيم کړم زخمونه لا بې ټکوره پراته دي ، يتيمان هم سلګۍ وهي ، ګوره ته لا د نيم پاته کتاب طالب يې ، پام چې د کتاب له نيمې برخې فتوی ونه کړې ، خپله مطالعه کره کړه بيا حکم کوه ، په تيرو نيمګړو فتوی ګانو دې هم له سره غور وکړه ، شهيدو استادانو ته دعاوکړه ، ګوره پام چې هغوی ته په بې ادبي خپل داسلام دښمن خو شاله نه کړې ، ابوبکر او عمر له څلورو يارانو دوه وو ، اسامة بن زيد هم د لښکر مشري ته رسول الله انتخاب کړی وو .

اصيل اوسه تل ، د اصالت خويونه زده کړه ، ګوره هيڅ کله بي وفايي ونه کړې ، د محسنانو احسان هير نه کړې .

 ګوره پام ، پام کوه چې پورته خبري ستا په ګټه دي عمل کول هم پرې اسانه دي نوره ستا خوښه ګرانه !

کله به هم ته اسلامي  امارت ته په انتقاد باتور ونه بلل شې او نه به اسلامي امارت پر تا شفقت هير کړي . خو ګوره چې ته يې احسان هير نه کړې .

*******

بيا هم نړيوال اسلامي جهادي امت بايد داسلامي امارت احسان ومني او په درنه سترګه ورته وګوري.

په ټول احترام او درناوي.