دهن کجی صدراعظم بریتانیا به اسلام و مسلمانان

ابوصهیب حقانی هراتی

صدراعظم بریتانیا دیویدکامرون در سخنانی که ظاهرا در پاسخ به پاپ فرانسیس رهبرکاتولیک های جهان اظهار داشته گفته است: “در دنیا حق توهین وجود دارد” این گفته در حالی مطرح می شود که دفتر چارلی ایبدو در فرانسه با نشر جدید کاریکاتور توهین آمیز به مقدسات مسلمین، یکبار دیگر اسباب خشم و نفرت مسلمانان جهان را فراهم آورد؛ و در حالیکه کل دنیا اعم از مسلمان و غیر مسلمان این اقدام موهن مجلۀ چارلی ایبدو و سکوت شرم آور مدعیان تمدن و بشردوستی (سران غرب و اروپا) را به شدّت محکوم و نکوهش کردند؛ اما امثال دیوید کامرون صدر اعظم بریتانیا با وحشی گری و ادبیات دور از انسانیت و نزاکت بشری، اقدام گستاخانه و تحریک آمیز چارلی ایبدو و غیره را در راستای چوکات آزادی بیان توصیف کرده و با ادبیات کاملا گستاخانه این اقدامات ضد بشری را پذیرفته شده و عادی تلقی نموده است.

بدون تردید عامل اصلی و قوۀ محرّکۀ اهانت ها به اسلام و مقدسات مسلمین، دشمنی دیرینه و کینه توزانۀ یهود و نصارای (دشمنان سرسخت اسلام و پیامبر محبوب صلی الله علیه وسلم) می باشد؛ اما دشمنی کردن به صراحت لهجۀ دیوید کامرون در نوع خود در عصرحاضر تازگی دارد؛ چرا که دشمنان، از یکسو ندای بشر دوستی در جهان سر داده و با خدعه و نیرنگ، مکر و فریب خود را خیرخواه جوامع بشری می پندارند؛ اما از سوی دیگر به گستاخان و بی ادبان کشورهای خود مجوز می دهند تا به شریف ترین و کریم ترین انسان روی زمین، با کشیدن کاریکاتورهای خیالی اهانت نمایند و با این کار احمقانۀ شان قلب میلیون ها مسلمان را در سطح جهان مجروح می سازند؛ دیوید کامرون نه تنها با سخنان سخیف خود به اسلام توهین کرد که حتی با گفتن این جمله: “من یک مسیحی هستم. اگر شخصی چیزی توهین‌آمیز درباره مسیح بگوید، ممکن است توهین‌آمیز بدانم. اما در یک جامعه آزاد من حق این را ندارم که مثلا نفرت خود را بر سر آنها خالی کنم.” با این کلمات شرم آور به دیگر ادیان سماوی و به شخص حضرت عیسی – علیه السلام – نیز اهانت ورزید و همین نوع طرز تفکر و اندیشۀ جاهلانه وی و دفاع از اقدامات توهین آمیز، به مراتب بالاتر از توهین گری مجلۀ چارلی ایبدو است و نشان می دهد که حامیان و مدافعان اصلی ترویج اینگونه ناهنجاری ها در جوامع بشری چه کسانی هستند.

 افسوس اینجاست در حالیکه کامرون، جسورانه به دفاع از توهین برمی خیزد؛ اما بسیاری از سران کشورهای اسلامی حتی جرئت رد کردن این مزخرفات سران کفر و محکومیت اقدامات ضد بشری آنها را ندارند و تا حال همچنان بخاطر آنکه در جهان به حیث تروریست و یا حامی ترویست شناخته نشوند در سکوت مرگبار به سر برده و یا هم در کمال تاسف بیشتر، با قربانیان چارلی ایبدو در کنار سران غرب و اروپا غمشریکی می نمایند؛ اما حرکت ها و مظاهرات خشمگینانۀ مسلمانانِ باغیرت، در سرتاسر جهان علیه پلان های تخریبی دشمنان به اسم آزادی بیان، کاملا هویدا می سازد که حساب مسلمانان از حساب حکام شان جداست و آنها تا خون در رگ شان است علیه هجوگویی، گستاخی و بی ادبی دشمنان اسلام در حد توان و امکانات شان، خشم و نارضایتی خویش را ابراز داشته و اعمال شوم ضد دینی استکبار افسار گسیخته را تقبیح می نمایند.

جالب اینجاست که سران کفر با چالاکی و زیرکی اقدامات تدافعی مسلمانان از مقدسات اسلامی شان را، وحشت، دهشت، افراط گرایی، تند روی، ترور و تحجّر می نامند؛ ولی گستاخی، اهانت، بی ادبی، تجاوز، ظلم و بربریت خویش را تمدن، پیشرفت، همپذیری، صلح، عدالت، و بشردوستی عنوان می کنند و در ذهن و فکر جهانیان چون مارهای خوش خط و خال عرض اندام کرده و در کمال فریب بازی مظلومانه  جلوه می کنند؛ در حالیکه اوصاف زشت و نازیبا در وجود و عملکرد خود آنها بیشتر تظاهر و خودنمایی می کنند.

دیوید کامرون حتی حق توهین را قانونی دانسته و با ادبیاتی وقیحانه چنین می گوید: “تا زمانی که نشریات در چارچوب قانون عمل کنند، آنها حق چاپ هر مطلبی را دارند؛ حتی اگر این مطالب برای عده‌ای توهین‌آمیز باشد…” و با این گفته هایش به همگان گوشزد می کند که اهانت در نزد آنها جواز قانونی دارد و اگر چه این قانون ارزشهای انسانی را پایمال کند؛ اما این قانون وحشی گونۀ آنها اجازه می دهد به هر کسی با هر نوع ابزار اهانت، توهین شود و گویا برای هیچ کسی حق دفاع از حیثیت و حرمت و حق اعتراض وجود ندارد؛ گرچه این اظهارات کامرون عقیدۀ پلید درونی وی را نمایان می سازد؛ اما فراموش کرده که اگر او برای کثافت کاری ها و ناهنجاریهای خود قانون دارد و به حق توهین در دنیا عقیده دارد باید بداند که همانگونه که به باور وی حق توهین وجود دارد؛ به باور دیگران و مخصوصا مسلمانان حق دفاع و حق اعتراض نیز وجود دارد و در صورت لزوم کسانی پیدا می شوند که از فرط غیرت و ایمان پاک شان فقط بخاطر آنکه از حق دفاع در مقابل توهین دیگران استفاده کرده باشند زندگی ظاهرا آرام دشمنان اسلام را به جهنم شبیه ساخته و اصل انتقام را بر سرآنها عملی نمایند؛ شاید امثال کامرون با چنین عقایدی خود را چنان پَست و بی ارزش بدانند که اگر زمانی به آنها توهین هم شود از سر بی غیرتی سکوت نموده و توهین را حق دنیا بداند؛ اما بدون شک در دنیای انسان ها، چنان هستی های ارزشمند و قابل قدری وجود داشته و کماکان وجود دارند که حامیان و پیروان عاشق آنها به گستاخان و بی ادبان محل نمی دهند که در حق هستی های ارزشمندشان به اندازۀ سرسوزنی هتک حرمت و یا اسائه ادب شود؛ حتی اگر این دفاع به قیمت جان و زندگی شان تمام بشود حاضراند با افتخار قربانی شوند ولی در نهایت جلوی بی ادبان را گرفته و به گستاخان درس عبرت بدهند.

متاسفانه همین کامرون که تلویحا توهین به مقدسات اسلامی را روا می داند امروزه بالای اشرف غنی و عبدالله دو رئیس مزدور شرکت سهامی ادارۀ دست نشاندۀ کابل امر و نهی می کند و بسیاری از هموطنان ما هم ندانسته از آنها تبعیت می کنند و نا خواسته در راستای اهداف کسی قدم بر می دارند که توهین به اسلام و ارزشهای اسلامی و توهین به شخصیت بی نظیر و مقدس رسول الله صلی الله علیه وسلم را حق قانونی می داند.

الله متعال این دشمنان سرسخت اسلام را بیش از پیش بشرماند و مسلمانان را هدایت و بصیرت کامل نصیب فرماید. (آمین یارب العلمین!)

به امید اجابت دعوات و اعمال صالحه کافۀ اُمّت اسلامی.