اگر عین و غین وُجدان می داشتند …!
محمود احمد نوید
“اگر عین و غین وجدان می داشتند به جای پایوازی رفتن نزد بادارشان …” این بخشی از عبارت مندرج در پلاکارت های حمل شده توسط مظاهره چیان بخاطر قتل فرخنده (خانمی که حدود یک هفته قبل در محل مسجد شاه دوشمشیره کابل به اتهام سوختاندن قرآن شریف به طرز فجیع به قتل رسید) بود که برای لحظه ای نظرم را به خود عطف کرد که واقعا عین و غین بی وجدانی و بی کفایتی خود در امر اداره کردن نظام دست نشاندۀ کابل را، برای همه اقشار جامعه ثابت نموده و دیگر هیچ چیز برای شان باقی نمانده است و امروزه دیده می شود همان هایی که تا دیروز اباء می ورزیدند از اینکه حکومت عین و غین را دست نشانده و دولت امریکا را باداران این حکومت بخوانند اکنون بدین باور رسیده اند که عین و غین واقعا بی کفایت بوده و اجیر خارجی ها می باشند و نسبت به امور مملکت داری کاملا بی سواد اند؛ و گرنه بجای سروسامان بخشیدن به اوضاع مهم و جاری کشور و نسبت به حوادث تلخی که در خلال هفته رخ داد؛ از جمله قتل فرخنده، آتش کشیده شدن قرآن شریف توسط یکعده بی دین به اسم حمایت از فرخنده، گلوله باران شدن قرآن شریف توسط سربازان اردوی ملی، به شهادت رسیدن تعدادی از هموطنان مظلوم در ولایت غزنی و … تا این حد غیرمسئولانه رفتار نمی کردند و حداقل بخاطر تسکین و تَشفّی قلوب داغدیدۀ خانواده های شهداء و جریحه دار شدن احساسات پاک ملت مسلمان افغانستان سفر به امریکا را در شرایط موجود لغو و یا به حالت تعلیق در می آوردند؛ اما همانگونه که دیده شد آنها رفتن به امریکا و اجابت دعوت باداران امریکایی خویش را از صلاح کشور، رنج و غصۀ هموطنان و دلهای مغموم مسلمانان ترجیح داده و با رفتن به امریکا ثابت ساختند که ناله و فرشانه، اشک و ماتم ستمدیدگان افغانی برای این دو شخص هیچ اهمیتی ندارد؛ بلکه آنچه برای شان مهم است اجابت و پذیرفتن خواسته ها و منافع امریکایی ها می باشد.
نسبت به قضیۀ فرخنده، همانگونه که سخنگوی رسمی امارت اسلامی افغانستان اعلان موضع کردند، وی قربانی یک دسیسۀ شوم از سوی دشمنان دین مبین اسلام گشته بود و بعد از قتل وی، بسیاری از سیکولارها، کمونیستان و سایر احزاب لائیکی از آب گل آلود به نفع خویش به دنبال صید شکار شدند و یکسری حرکت ها و جریان های کاملا خلاف اسلامی و ضد شریعت دین مبین اسلام انجام دادند که تکرار آن همه، چیزی جز حسرت و ندامت را در پی ندارد؛ و این وضعیت اسفبار از زمانی بالای ملت مسلمان افغانستان تاثیر گذاشته که در این اواخر حرکت های اسلام ستیز و زن ستیز دشمنان دین و تحرکات شوم آنها علیه مقدسات اسلام تشدید یافته است و متاسفانه جریان های شوم کفری بیش از پیش در تلاش مستمر قرار گرفته اند تا در موجودیت بقایای شکست خوردۀ اشغالگران آخرین تیرها را از ترکش های زهرآمیزشان بیرون کشیده و نسل غیور و ملت با ایمان افغان را هدف قرار داده و یک نوع بدبینی و بی اعتمادی را در جامعۀ اسلامی ترویج دهند که شاید بتوان گفت عدم آگاهی کامل امت مسلمه از اصل واقعیت ها منجر به حوادث تلخ و تکان دهنده همانند حادثۀ مسجد شاه دو شمشیره – علیه الرحمه – بشود.
آنچه که از رویداد حادثۀ فرخنده، و به آتش کشیده شدن قرآن شریف توسط یکعده انسان های مرتد و بی دین، اوج گرفتن تبلیغات سوء دشمنان علیه اسلام و علمای مخلص و ربانی، به رگبار بسته شدن قرآن مجید توسط سربازان اردو و کشتار فاجعه آمیز هموطنان مظلوم در ولایت غزنی، می شود نتیجه گرفت اینست که واقعا حکومت عین و غین در امر حکومت داری بی کفایت بوده و این غفلت عمدی آنها از سوی هیچ یک از هموطنان قابل توجیه و بخشش نیست که در شرایط بغرنج کشور و در حالیکه دم از صلح و مذاکره با مجاهدین می زنند، با شتاب و عجله به سوی باداران امریکایی خود رفته و از آنها خواهش و التماس کنند که در روند کشیدن و خروج نیروهای وحشی صفت خود از افغانستان تجدید نظر نموده و کاسۀ گدایی شان را لبریز از بذل و بخشش مادی بنمایند؛ واقعا که همانگونه است که گفته شده عین و غین وجدان ندارند؛ چون اگر اندکی وجدان داشتند غمشریکی با خانواده های داغدیده را از سفر به امریکا و لبخند زدن در کنار سران امریکایی ترجیح می دادند!؟!
عین و غین، به الله متعال ایمان کامل ندارند چون اگر می داشتند به جای توکل بر اوباما و جان کیری بر ذات یگانۀ الله متعال توکل می کردند!
عین و غین دلسوز هموطنان شان نیست چون اگر می بودند تراژدی قتال المناک فرخنده را بخاطر تسکین خاطر مشوش هموطنان مورد توجه و عنایت عمیق شان قرار می دادند!
برای عین و غین، اهانت به مقدسات اصلا مهم نیست که اگر می بود دستور بررسی کسانی که به بهانۀ دفاع از خون فرخنده، قرآن شریف را آتش کشیدند و یا آن سربازان اردو ملی که قرآن را به گلوله بستند را فوری صادر می کرد و آنهایی که در این دسایس شوم دست داشتند شدیدا مجازات می نمودند!
برای عین و غین، خون هموطنان مظلوم هم مهم نیست که اگر می بود دستور بازداشت فوری عاملین قتل و کشتار مظلومین غزنی را داده و با خانواده های آن شهداء اظهار غمشریکی و همدردی مناسب می نمودند!
و خلاصه اینکه عین و غین طالبِ واقعی صلح هم نیستند و عملا با درخواست مصرانۀ شان از سران امریکا به تداوم اشغال و حضور قوت های متجاوز، ثابت ساختند آنچه که آنها راجع به صلح می گویند جز فریب و دروغ به ملت مسلمان افغانستان نیست و کاملا خواسته های برحق ملت شریف در امر استقلال و آزادی از شر نیروهای متجاوز بیگانه را نادیده می گیرند.
پس این ملت با وجود این همه فریب و نیرنگ، غفلت و بی توجهی عین و غین نسبت به آلام و درد و رنج های فراوان هموطنان به چه چیز این غلامان غرب و امریکا خوش باشند؛ و آیا واقعا کسی می تواند این همه خون به ناحق ریخته شده و حرمت های شکسته شده را نادیده گرفته و توجیه و عذر بدتر از گناه عین و غین را بپذیرد!؟