دو تصویر دو حکایت!؟
ابوصهیب حقانی هراتی
در حالیکه در ماه مبارک رمضان مجاهدین امارت اسلامی در سرتاسر افغانستان به نیت خیر خواهی و دلجویی با ملت مسکین و بی بضاعت خویش، داشته های سنگر خود را در قالب کمک های خیریه و انسان دوستانه با ملت خویش انجام می دهند و از آرد، روغن، برنج و دیگر مواد خوراکی گرفته تا کمک های نقدی دریغ نمی کنند؛ و با آنکه خودشان در مسکنت و فقر به سر برده و هم رزمان شان با شکم های گرسنه سنگرهای داغ جهاد را در مقابل صلیبی ها و نیروهای اجیرشان مستحکم و محفوظ نگاه می کنند؛ اما با آن هم هیچ چیز مانع خیر خواهی و ایثار و همدلی شان با ملت شان نمی شود؛ چون آنان خود را از پیکر همان ملت فقیر اما شریف دانسته و ملت شریف خود را مثل اعضای فامیل و در مواردی حتی بیشتر دوست می دارند؛ و لقمۀ نانی را از گلوی خود و زن و بچه شان می زنند و به ملت مسکین نزدیک خود تقدیم می کنند تا در این ماه مبارک مخصوصا، ملت شان احساس گرسنگی و تشویش زیاد از ناحیۀ فقر و فاقه نداشته باشند؛ با این همه خیر خواهی رسانه های زرخرید دشمن بخاطر اینکه می دانند نشر این واقعیت های وجودی طالبان به ضررشان است و تمام تبلیغات دورغین آنها را علیه مجاهدین پوچ و بی اساس می کند؛ از بازتاب کمک های بشردوستانۀ مجاهدین در ماه رمضان که کل ملت عزیز افغانستان خبر دارند؛ خود داری کرده و گاهی حتی دیوانه وار افراد حکومت را فریاد می زنند که چرا کاری نمی کنند تا جلوی فعالیت های انسان دوستانۀ مجاهدین گرفته شود و نگذارند ملت بهتر با طالبان و چهرۀ اصلی شان آشنا شود؛ چون نمایان شدن چهرۀ اصلی مجاهدین تمام نقشه های اباطیل زمان و مخصوصا بنگاه های خبری آنها را نقش برآب ساخته و آنها را نهایت بی حیثیت و ذلیل می سازد.
اما در کنار این تصویر خوب و زیبا از مجاهدین؛ در طرف دیگر تصویری در جریان است که نشان دهندۀ ظلم و بربریت حکومت طاغوتی را نشان داده و جنایت هایی در همین شب و روزهای مبارک از سوی افراد مقامات درجۀ اول حکومت وحشت ملی و مخصوصا معاون اول اشرف غنی، جنرال دوستم و ملیشه های آن در جریان است که انسان تنها از ذکر آن جنایت ها به وحشت می اُفتد کجا که آن جنایت ها را یکی یکی به تصویر بکشد؛ به نام مجاهد و به نام طالب، خانه های افراد زیادی از مردم غریب و بیچاره را در سمت شمال، ملیشه های دوستمی به آتش کشیده، مال و اموال شان را چور کرده و مواشی شان را با خود برده و یا هلاک نموده و از همه بدتر در این شب و روزهای مبارک رمضان شریف، بسیاری انسان های بیگناه و افراد ملکی را به جرایم و تهمت های دروغین و واهی دستگیر کرده و تعدادی را سخت شکنجه نموده، شهید و یا شدید مجروح نموده اند که فریاد آن مظلومین تا عرش الله بلند رفته؛ اما ضمیر خفته های بی وجدان حکومت و خبریال های اجرتی نظام دست نشانده و پوشالی غرب از پوشش اخبار و جنایت های دوستمی مهر سکوت بر لب زده و دم نمی زنند و قسمت خیلی کوچکی حتی از آنهمه جرم و جنایت ها را پوشش خبری نمی دهند؛ و همینطور مدعیان کاذب حقوق بشر بین المللی که ادعای نجات مردم ملکی از چنگ ظلم و ستم را دارند هم بر این جنایت های فاجعه آفرین ملیشه های دوستمی و شخص جنرال دوستم، سکوت ننگین کرده و حتی کمترین محکومیت را اعلان نمی کنند؛ و اینجاست که طرفداری این تروریستان بین المللی از دهشتگردان داخلی کاملا عیان و هویدا می گردد.
بله در این ماه مبارک، این دوتصویر همینک در جریان است؛ اما این دو تصویر خدای نخواسته و بالفرض اگر برعکس می بود؛ ما شاید شاهد چنان غوغایی در سطح افغانستان و جهان بودیم که نظیرش کمتر دیده می شود و چنان القاب و نام ها از سوی نهادهای مختلف بر مجاهدین گذاشته می شد و چنان سلسلۀ محکومیت ها از افراد درجه پایین گرفته تا بانکی مون رئیس سازمان ملل ادامه می یافت که انسان حیران می شد در مقابل آن همه هجمۀ سنگین چگونه کمترین دفاع را از خود داشته باشد؛ و همینطور اگر تصویر زیبای مجاهدین را بالفرض اگر افراد حکومت وحشت ملی می داشت هم الله خودش بهتر می داند که رسانه های مختلف از جمله بی بی سی و آزادی چگونه صفحات ویژه در تلویزیون ها و سایت های خبری شان می زدند تا حکومت دست نشاندۀ غرب را در افغانستان خوب جلوه دهند؛ ولی اکنون که تصویر خوب مثل همیشه از مجاهدین است و تصویر بد از ادارۀ کابل، رسانه های خبری بر خلاف اصول رسانه ای و رسالت ژورنالیستی هم از ارایۀ تصویر خوب طالبان خود داری می کنند و هم از ارایۀ تصویر بد ادارۀ کابل؛ چون ظاهرا ارایۀ هیچکدام از این دو تصویر موافق خواهشات شیطانی آنها نمی باشد.
و اما این جنایات دوستمی و ملیشه های ستمگر آن، ان شاء الله بی جواب نخواهد ماند و و خشم و غضب الهی دمار از روزگار ظالمان در خواهد آورد و به نصرت و یاری الله متعال، مجاهدین غیور این سرزمین ظلم های دوستم و افرادش را بی پاسخ نگذاشته و به زودی در شعله های انتقام و آه و ناله های مظلومین شمال، آن جنایت کاران وحشتی صفت خواهند سوخت.
به امید روزهای خوش بر امت مسلمه و رفع دیو ظلم و ستم از سرزمین افغانستان و جهان اسلام.