غزل: څه به بود شي د دې ښار له ورانولو؟

سپین وجود تاو و له تورو تورو زړو نه
د ابلیس مقام اوچت و پريښتو نه

سل طوافه بې فایدې کوې لګیا یې “۱”
نهر موړ کړه، چې بهتر ده، طوافو نه “۲”

ګوټ به و نه کړم، حرام په ما زمزم شه
چې ځوریږي مې ګاونډ له پرهرو نه

څه به بود شي د دې ښار له ورانولو؟
یا د خوار انسان په تور ټوپک ویشتو نه

ګرمه شپه ده چې روڼ خال لري په غېږ کې
ګناه نشته په سپوږمۍ مینېدو نه؟

د خدای لټه کې شیطان، زاهد خطاء کړ
لاس یې وخوته، د زهدو له کیسو نه

دوی د دین په دعوه ووتل له دینه!
ما خدای وپېژاند د سور کافر سلګو نه

زه په توره شپه په خپل منزل پسې شوم
زما لارې خطاء مه کړې منزلو نه
عابد

۱۳/۱۱/۲۰۲۱ جلال کوټ/ ۱۱:۴۰ بجې غرمه

۱: د جومات له امام مې اوریدلي و، چې ابوجهل له ۵۰ زیات حجونه او د بیت الله شریف ګڼ طوافونه کړي وو، خو ټول بې ګټې.
۲: د دری ژبې د مشهور بیت:
“دل به دست آور كه حج اكبر است
از هزاران كعبه يك دل بهتر است”
تر اثر لاندې.

Show More

ځواب دلته پرېږدئ

ستاسو برېښناليک به نه خپريږي. غوښتى ځایونه په نښه شوي *

Back to top button