ډیوه

اکرام الدین مفتون

ډېوه که د اخلاص لرې بې ډاره به راځې
د شپې هیبتي غېږ نه تر سهاره به راځې

یوه دانه قسمت که دي هم وي د ژوند بازار کې
تر داره به دي یوسي خو له داره به راځې

زه داسي عاجزي لرم زما په سر سرمسته
که زر واره منکر شې بې اختیاره به راځې

څو وار راتګ نه پس به دي وار راشي د معافۍ
خو بیا هم په دې شرط چې څو څو واره به راځې

انکار کې مي کرار د نا کرار زړکي ویده دی
ای درده چې راځې نو له انکاره به راځې

په خپلو وینو سور لکه انار له کندهاره
طالبه د اسلام تر ننګرهاره به راځې

په ژوند ب توښه ورسره نسته
مفتون ته چې راځې د خدای د پاره به راځې

Show More

ځواب دلته پرېږدئ

ستاسو برېښناليک به نه خپريږي. غوښتى ځایونه په نښه شوي *

Back to top button