شدت یافتن حملات هوایی امریکا از چه حکایت دارد؟
ابوصهیب حقانی
در حالیکه سربازان ادارۀ کابل در تمام افغانستان و بیشتر مراکز شهرها در حالت سخت و زار دفاعی قرار گرفته و طی یک ماه گذشته چندین ولسوالی در نقاط مختلف کشور را از دست داده اند؛ و به گفتۀ سخنگوی ناتو «جنرال چارلز کلیولند» نیروهای ادارۀ کابل فقط ظرف هشت ماه گذشته حدود بیست هزار کشته و زخمی داده اند؛ اما ادارۀ کابل به جای قبول شکست و خفت خود، ضعف و ناتوانی در مقابل رزمندگان اسلام با استفاده از چینل های تبلیغاتی شکست خود را پیروزی، ذلت خود را غرور، و فرار از مراکز و ولسوالی ها را عقب نشینی تاکتیکی می نامند؛ چیزی که اگر ادارۀ کابل هر رنگ، نام و نشانی به آن بدهد جز شکست قاطع معنی دیگری نداشته و ندارد.
اما در این بحبوبه متاسفانه چیزی که دور از انتظار نبود و از قبل پیش بینی می شد؛ شدت یافتن حملات هوایی اشغالگران صلیبی بود که متاسفانه طی بمباران آنها در اهداف کور، در گوشه و کنار افغانستان، خانه های زیادی خراب، جان های زیادی قربانی و بسیاری از مردم بی دفاع مجروح و محروم از زندگی شده اند؛ و در حالیکه سران وحشت ملی خوشحال اند از اینکه نیروهای شان علیه طالبان پیشرفت داشته و در واقع خوب می دانند که هر قدمی که بر می دارند از هواء مورد حمایت حملات هوایی باداران اشغالگر شان اند؛ ولی اینجا زیر خاک ها و آوارها ملت مظلوم و بی گناه افغانستان است که دست و پنجه نرم کرده و اشک مظلومیت می ریزانند.
چه سخت و درد آور است که فریاد ها کشیده شوند اما صدایی شنفته نشود.
ناله ها و فغان ها بلند بروند؛ اما ارگ نشینان فاسد کابل غرق صدای رقاصه ها و مطرب های ارگ باشند.
شهر شهر افغانستان، دشت و کوه، قریه جات و قصبات توسط جنگنده های بی 52 امریکایی کورکورانه هدف حمله قرار بگیرند و ملت مظلوم شب ها را تا صبح با وحشت و ترس سپری کنند؛ اما دروغگویان کابل در تلویزیون ها جار بزنند که امن و امان است و نامی از ظلم و جنایتی که توسط کفار صلیبی و همپیمانان آنان علیه ملت ستمدیده روا داشته می شود برده نشود.
امریکا این روزها چرا بر شدت حملات هوایی خود افزوده است؟
جوابش مثل روز روشن واضح و هویداست؛ اینکه امریکا وقتی دید اجیران بزدل آن چگونه به دست مجاهدین قهرمان کشته می شوند و یا پا به فرار گذاشته تک تک پوسته ها، کندک ها، بیس های نظامی و مراکز ولسوالی ها را رها کرده و مناطق امن را جستجو می کنند، امریکا وقتی دید هر چه فرار عساکر بزدل افغانی از جبهات جنگ زیاد تر می شود به همان میزان و بلکه به مراتب بالاتر اصرار و خواهش سران وحدت ملی از نیروهای ناتو در افغانستان مبنی بر شدت بخشیدن حملات هوایی زیاد تر می شود به شدت حملات خود افزود؛ اشغالگران چنان کورکورانه بر سرزمین افغانستان مظلوم بمباران را شدت بخشیده که گویی تازه سال اول اشغال شان است و برای اولین بار است که به جنگ نیروهای مجاهدین (طالبان) آمده است؛ و چنان بی هدف حملات خویش را انجام می دهند که حتی بر عساکر اجیر خود که جاده صاف کن های زمینی شان اند هم رحم نکرده و طبق گزارشها طی حملات کور هوایی امریکایی ها تا کنون چندین موتر پولیس اجیر و نیروهای ادارۀ کابل نیز هدف حمله قرار گرفته و تلفات سنگین به آنها وارد گردیده است.
شدت حملات امریکا یعنی نهایت ذلت بار امریکا و شکست قاطع آن، وقتی امریکا اینگونه جنون آمیز دست به جنایت و وحشی گری می زند و بر هیچ چیز افغان های مظلوم رحم نمی کند؛ یعنی پایان کار یک نبرد سرنوشت ساز بین حق و باطل، نبردی که شکست و دیوانگی مفرط امریکایی ها، وحشی گری و جنایتکاری آن را به تصویر می کشد و در عین حال مظلومیت و حریت طلبی فرزندان غیور امارت اسلامی را نشان می دهد که چگونه جان های شیرین خود را کف دست گذاشته و جانانه در مقابل قوای صلیبی مبارزه می کنند.
اما نفرین باد به کسانی که جای سخن خود را مدافعین حقوق بشر و بازرسان دوسیه های نظامی و جنایت های جنگی می دانند؛ ولی در مورد جنایت های اخیر امریکا زبان لال گرفته و دم نمی زنند؟
ذلیل و زبون باد آنانی که می بینند هموطنان شان در نهایت فقر و مظلومیت، بی گناه و بی دفاع در شمال و جنوب به خاک و خون می غلتند اما از ترس آنکه مبادا دالرهای امریکا سرشان قطع نشود و یا از مقام و وظیفه منفک نشوند چیزی نگفته و در سکوت مرگبار به سر می برند؟
کجاست سیاف و امثاله که به خاطر کوچکترین حادثۀ جعلی که به طالبان منسوب می شود از آدرس قرآن و حدیث فتواهای عجیب و غریب صادر کرده و ملت را علیه مجاهدین تحریض می کند؛ چرا در برابر جنایت های امریکا که هموطنان مظلوم را زیر بمباردمان شدید خود قرار داده اند دم نزده و چیزی نمی گویند؟
اینجاست که جز آنکه شکایت به خدا برد و از او خواست که به فضل و مرحمت خویش به حال ملت مظلوم افغانستان و تمام مسلمانان بی دفاع که زیر چکمه های ظلم و ستم یهود و نصارای و ایادی اجیر آنها به سر می برند رحم کرده و به حال زار امت مسلمه عنایت و لطفی فرماید و قوت و قدرت غیبی نصیب شان گرداند.
به امید عزت اسلام و مسلمین و ذلت کفر و کافرین